Nie samą książką żyje człowiek

Tym razem nie o książkach i nie o filmie. Nie wiem nawet, czy klasyfikuje się to pod nocne rozważania skoro nie jem po godzinie 19, ale czasem coś dobrego jest do czytania wskazane. No, a że piekarnik to moja ulubiona zabawka, więc tym razem z mojego kolejnego ukochanego poletka.

Jak z większością rzeczy i z tym wiąże się jakaś mała historia, bo pierwszy raz robiłam to ciasto czekoladowe jak kolega po oddawaniu krwi wciskał nam gorzką czekoladę. Pierwsza myśl, co z tym zrobić skoro ja nie jem gorzkiej czekolady. No to google poszło w ruch i tak znalazł się ten chyba najczęściej wykorzystywany w domu przepis.

W pierwszej wersji to ciasto miało być muffinami, ale jakoś tak wyszło, że częściej z tego przepisu robię murzynka. A wszystko zaczęło się od zwykłego lenia. Moich ukochanych sylikonowych foremek jeszcze nie miałam, nie chciało mi się smarować i wysypywać kokosem starych metalowych foremek, a papilotki "wyszły". Poszłam więc na łatwiznę. Wlałam ciasto do małej keksówki i tak już zostało.

 

Ciasto czekoladowe

1 1/2 szklanki mąki

3/4 szklanki cukru

1 łyżeczka sody oczyszczonej

1 łyżeczka proszku do pieczenia

100g czekolady (lub 2 tabliczki, ale wtedy ciasto robi się cięższe)

1 szklanka mleka

2 jajka

1/2 szklanki oleju

Czekoladę rozpuszczamy w kąpieli wodnej i stopniowo dodajemy ciepłe mleko (czekolada się nie ścina), wbijamy do niej jajka i roztrzepujemy, a na końcu wlewamy olej i mieszamy. Taką masę wlewamy do suchych składników i dokładnie mieszamy. Jak komuś się chce jeszcze bawić to można nie rozpuszczać całej czekolady i do ciasta wrzucić kilka pokruszonych kostek. Wychodzi dość lejące ciasto, które przelewamy do foremki lub foremek jeśli chcemy jednak muffinki (wychodzi ich więcej niż 12). 

No i tu zaczyna się zabawa, bo w zależności od foremki czas pieczenia jest różny, niezmienną jest tylko temperatura ok. 200°C. Dobrze jest więc zaopatrzyć się w cierpliwość i jakiś długi patyczek .Ciasto wyrasta dość wysoko i ładnie pęka.

Można je posypać tylko cukrem pudrem, ale ja jako czekoladowy nałogowiec smaruje je jeszcze kuwerturą i sypie kokosem.

Czasem też wylewam ciasto na dużą formę i robię masę kokosową z białą czekoladą, ale to od wielkiego dzwonu.